سایت جـامع آستـان وصـال شامل بـخش های شعر , روایت تـاریخی , آمـوزش مداحی , کتـاب , شعـر و مقـتل , آمـوزش قرآن شهید و شهادت , نرم افزارهای مذهبی , رسانه صوتی و تصویری , احادیث , منویـات بزرگان...

مناجات ماه رمضانی با خداوند کریم

شاعر : امیر عظیمی
نوع شعر : توسل
وزن شعر :
قالب شعر : چهارپاره

در شــام تــارم سـپـیـده ســر زد            یــأس از دل من یکبــاره پَـر زد

آمــد امـیــد و حــلــقــه به در زد            یـا دائِـمَ الـلُّـطـف اِلـهـی اَلـعَـفـو


عبــد گــنــهــکــار آمــد دوبــاره            می گــردد آخــر دنــبـال چــاره

یارب به او کــن امشب نظــاره            یـا دائِـمَ الـلُّـطـف اِلـهـی اَلـعَـفـو

بین روسیــاه از کــردار خویشم            در بستــر غــم، بیمــار خویـشم

از نور دور و در نــار خویـشم           یـا دائِـمَ الـلُّـطـف اِلـهـی اَلـعَـفـو

او کوهی از درد؛ یا کاشِفَ الضُّر            رو بر تو آورد یا کـاشِفَ الضُّر

نگو که برگرد؛ یا کــاشِفَ الضُّر            یـا دائِـمَ الـلُّـطـف اِلـهـی اَلـعَـفـو

ربّ کــــریــمــم أَســتَــغـــفِــرُالله            در خــوف و بیمم، أَسـتَـغـفِــرُالله

عــبــد رجــیــمــم، أَسـتَـغـفِــرُالله            یـا دائِـمَ الـلُّـطـف اِلـهـی اَلـعَـفـو

من روسیــاهــم، یا دائِــمَ الفَضل            غــرق گنــاهــم، یا دائِــمَ الفَضل

بشنــو تو آهم، یا دائِــمَ الفَــضـل            یـا دائِـمَ الـلُّـطـف اِلـهـی اَلـعَـفـو

از تــو بــــریــــدم اللهُ اکــــبــــر            تــــوبـــه دریــــدم الله اکــــبــــر

آتــش خــــریــــدم الله اکــــبــــر            یـا دائِـمَ الـلُّـطـف اِلـهـی اَلـعَـفـو

از رحمت تــو من دور گــشــتم            تا که ز غفـلت، مغــرور گـشـتم

حالا که کمتــر از مــور گـشـتم            یـا دائِـمَ الـلُّـطـف اِلـهـی اَلـعَـفـو

تــنـهــا امــیــدم؛ پــــروردگـــارم            رو کــردم امـشب دار و نــدارم

مهــر عــلــی را در سیــنه دارم            یـا دائِـمَ الـلُّـطـف اِلـهـی اَلـعَـفـو

با حُب زهــرا با مــهــر حـیــدر            هی می زنم من حلقه به این در

لطفی به من کن در روز محشر            یـا دائِـمَ الـلُّـطـف اِلـهـی اَلـعَـفـو

مهمانــم امشب یا کاشِفَ الکَرب            گـریانم امشب یا کـاشِفَ الکَرب

عطشانم امشب یا کاشِفَ الکَرب            یـا دائِـمَ الـلُّـطـف اِلـهـی اَلـعَـفـو

نقد و بررسی

با توجه به اینکه شروع شعر از زبان فرد حاضر است ادامه آن از طرف سوم شخص غائب معنا ندارد و با الهی العفو مصرع چهارم نیز همخوانی ندارد لذا تغییر داده شد



او روسیــاه از کــردار خود شد            در بستــر غــم، بیمــار خود شد



از نور دور و در نــار خود شد            یـا دائِـمَ الـلُّـطـف اِلـهـی اَلـعَـفـو



ابیات زیر به جهت انتقال بهتر معنای شعر و جلو گیری از بکار گیری کلمات حشو تغییر داده شد



از رحمت تــو من دور گــشــتم            مغــرور گشتم، مغــرور گـشـتم



پــروردگــــارم پــــروردگـــارم            رو کــردم امـشب دار و نــدارم